Audio Recording of “The Swallows”

translated by Simon Wickham-Smith
Swallows. Photo by Kenneth Cole Schneider/Flickr
Swallows. Photo by Kenneth Cole Schneider/Flickr

The Swallows

G. Mend-Ooyo 

Returning from afar, swallows in flocks
Embrace the tales of the gentle, tranquil steppe.
The waters of eternity were spilt into the yellow steppe’s palms,
And, ever since, these little birds have dared not leave. 

Once, out riding with my father many years ago,
There were swallows flying over the lonely hills.
Returning from the distant time,
They are perhaps still seeking their elixir. 

I didn’t understand my father’s story then.
I saw a swallow pass away, though
It had found the water of eternity.
I grieved it hadn’t drunk.

My father shared the cream of stories,
Eternal and prophetic. And once,
I promised that, before the swallows did,
I’d find and offer him the waters of eternity.

In this brief world, promises are not always fulfilled.
My father’s gone now, his son’s not found the waters of eternity.
The swallows circle overhead,
Looking to source these everlasting waters.

To my own son, who’ll gain his father’s hearth and home,
I’ll tell the tale of the swallows.
But, life is not eternal, I’ll be gone,
I’ll leave the swallows’ tale to my children. 

The story’s over. The waters of eternity are still not found,
But they’ll be found eventually.
And what the waters of eternity reveal, please share
With these my story’s swallows, pursuing their joys over the steppe.

 

Алтан Хараацай

Анир аясхан талын минь домгийн алтан хараацай
Аян холоос ирэхэд амдаж нислэлдсээр айсуй.
Мөнхийн усаа асгасан номын талынхаа алганаас
Мөрөөдлийн энэ щувуухан цагийн цагт холдсонгүй.

Олон жилийн өмнө аавтайгаа давхиж явахад
Оорцог толгодын дунд нисч явсан харацайнууд
Он цагийг тулсаар эргээд намайг ирэхэд
Онцгой тэр эрэлдээ цөхрөөгүй л явна гэлтэй.

Аавын ярьсан домгийг ухаарч амжаагүй насандаа
Алтан хараацай эндсэн байхыг нэг үзэх билээ.
Өнө мөнхийн усыг анхалж олсон мөртлөө
Өөрөө уугаагүй амьтныг хайрлан өрөөдөж билээ. 

Үүрдийн амь настай, өнө холын мэлмийтэй
Үлгэр домгийн дээжээс амлуулж өгсөн аавдаа
Алтан хараацайнаас өмнө мөнхийн ус олоод
Анх туруун уулгахаа амлаж байсан цаг бий.

Амьдрал ахархан хорвоод амласнаа биелүүлж чадсангүй!
Аав минь одоо үгүй, мөнхий ус хүү нь олсонгүй.
Алтан хараацай амдан ээрэн нисч яваа нь
Ащид мөнхийн усыг надаас л сураглаж байх щиг! 

Аавын голомт залгах алаг нүдэн хүүдээ
Алтан хараацайн домгын ярыж л сууна даа, бас л
Амьдрал мөнх бус болохоор би ч мөн одно.
Алтан хараацайн домог хүүхдүүдтэй минь үлдэнэ.

Үлгэр жаргахын цагт мөнхийн ус олоод
Үүрд наслах цаг ирж гэмээнэ, хүмүүс минь!
Мөрөөдөл үлдэх талы минь домгийн алтан хараацайд
Мөнхийн уснаасаа заавал хүргэж амсуулаарай!

 

Translation from the Mongolian
By Simon Wickham-Smith


Photo by Jonah M. Kessel/WSJ

Gombojavin Mend-Ooyo was born in Dariganga Province, Mongolia, in 1952. A poet, novelist, calligrapher, and cultural scholar, he is the director of the Mongolian Academy of Culture and Poetry in Ulaanbaatar.

Simon Wickham-Smith is international director of the Mongolian Academy of Poetry and Culture and co-directs the Orchuulga Foundation, which is dedicated to the translation of Mongolian literature. A 2008 grant recipient of the PEN Translation Fund for his work on O. Dashbalbar, he was likewise recognized as a Leading Cultural Worker by the government of Mongolia for this translation work. His interview with Sara Wilson, along with additional translated poems, appears in the September 2014 print edition of WLT.